2 gün oldu. iyice dağıldım, dağıldım. öğlenleri uyuyarak geçirdim. sanırım biraz zamansızlığa ihtiyacımız var insanlar olarak, en fazla da benim. bugün babamla vakit geçirdim ve sanırım babama en çok yaklaştığım, onun gerçekten "biri" olduğuna inandığım günlerden biri oldu bu. hak verdim de, haksız değildi ve her zaman alacağım kararlara saygı duyduğunu bilmek beni rahatlattı. tanrım, iyi ki bir ailem var ve durun, ben biraz ara vermeliyim, nefes almalıyım dediğimde yanımdalar.
gittiğimiz animasyonda iyiyle kötünün ayrıcalıklı bir mücadelesi vardı. aslında iyi veya kötü diye bir şey yok. doğuştan iyi veya kötü değiliz, onları biz yaratıyoruz. bütün insanlık olarak çevremize yaptığımız etkilerle iyi veya kötü oluyoruz, evet. hapishanede drama eğitimi veren arkadaşımın da dediği gibi zaten, insanları suça çevre şartları ve dirayetleri itiyor. hiçbirimiz zayıf olduğumuz için suçlu değiliz. kötüler var evet, ama salt iyiler ve salt kötüler yok. insanlık olarak saçtığımız karabulutlardan birileri daha fazla etkileniyor "suçlu" oluyor sadece, hepsi bu. umarım her geçen gün daha iyileşebilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder