ne yazsam, ne yazsam? buraya da ktunnel'den girebiliyorum zaten. hangi zihniyet insanların kayıt tuttukları ve herhangi bir argümanı olmayan bir siteyi engelleyebilir ki? içinde bulunduğumuz ve bizleri belli bir kalıba sokmaya çalışan zihniyet tabii ki.
gerçekten çok boktan geçiyor zaman. yine çok fazla hafıza problemi yaşıyorum. anafranil'in üzerimde gösterdiği yanetkiler fazlalaşmaya başladım. kıymetli bir kalp hastası elemanıyım. işsiz güçsüz ordusunun şu an kadrolu elemanıyım. üniversite'de bir çeşit eğitim alıyor görünümündeyim. aslında sorgulamaktan vazgeçtim, çünkü devam etme kararı aldım. en azından düzenli olarak derslere girme durumunu gerektiriyor bu. ama ben soğuk bir odada yorganın ve yastığn konforunu tercih ediyorum. arasıra rüyalar görüyorum. bugün mesela, hastaneye şeker yüklemesi ve diğer testler için gitmem gerekiyordu. ama ben rüyamda kazandığım zaferleri tatmayı buna tercih ettim. ama gerçekten esaslıı bir rüya gördüm. özet olarak ilham veren muhteşem tecrübelerimi bir yönetmenle senaryolaştırıp iki film şeklinde sunup, onlara erişemeyecekleri bir deneyim yaşama imkanı veriyordum. tabii birsürü insanın sevgi-seli falan. şu rock'n roll'dan gelen sisteme tavır endeksli "kendin yap"a noldu ya hu? azılı bir tüketici ve fazla unutkan biri olduğum için hepsi sanki bir karadeliğe girdiler. gerçi arada şarkı sözü yazmaya falan devam ediyorum, unutkanlığın verdiği güçsüzlük ve varolamama durumu engelliyor her şeyi. bazen diyorum, keşke sabah 8 akşam 5 gidebileceğim bir okul, kurs vs. falan olsa. özellikle şu 13-14 yaşında elde ettiğim imkanlar çok iyiymiş. oradaki insanların şu anki durumu bunu gösteriyor zaten. ben nereden mi biliyorum, yapma şunu facebook'tan baktım sadece. bu ilkti tabii, sadece merak ettim şu an neler döndüğünü. insanlar bir meslek, yeni arkadaşlar ve seks deneyimleri edinirken ben kilo alıp, bol bol uyuyup ve unutup konforun ve kalp krizinin kıyısında ıssız ve garip bir yaşam sürüyorum. kapitalizmi anlamaya çalışıyorum. belki de bir bok beceremeyen insanların genel isyanını barındırıyorum bünyemde. en azından artık eskisi kadar nefret uyandırmıyor salak ve hipnotize olmuş insanlar. çünkü onlardan biri olmayı seçtim. gerizekalı sike sürülecek aklı olmayan insanlar paketi yetiştiren sevgili okuluma devam etme kararı aldım. insanlardaki bencillikten ve getirdiği sıkıntılardan nefret ederdim ama bencilin önde gideniyim aslında. şu anal dönemde epey problemlerim olmuş kısaca söylemek gerekirse. tekrar ediyim sabah 8 akşam 5 bir şey arıyorum, çok mu yaşlıyım bunun için? hayatımın sonuna kadar bunu yapabilirmişim gibi hissediyorum halbuki.
tamam tamam, sorgulamıyorum artık, seçtim çünkü, seçtikten sonra sorgulamak sadece zarar getiren bir şeydir. amerikan filmlerinin bize aşılamaya çalıştığı şeyi hepbir ağızdan tekrar ediyorum o zaman:
"yaptığım davranışlar ve inandığım değerler hayatımı daha "iyi" hale getirdi mi?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder