ho ho ho. karışık duygularla örülü birkaç günü geride bıraktım. düzenli olarak diyet yapıp uygun uyuma saatleri geçirdiğim zamanlarda kendimi son derece iyi hissettim. bunda krishnamurti abiyi keşfedip fikir ve inançlardan arındırılmış bir varolma halinin aslında bizleri tek "bütün" edebilen bir durum olduğunu anlamam da etkili oldu. dün mesela kötüydüm, saatlerce uyudum. sadece birkaç saat uyanık kalmışımdır. onda da john lennon'ın gençliğini anlatan filmi izledim. iyiydi. tam tabiriyle "bok" gibi hissetmiştim kendimi dün. bir önemi yok. her şey sadece şu anda var. sadece şu anda sevgi eylemini gerçekleştirmek bizleri "huzurlu" kılar.
yalnızım yine tabii. birkaç gün kimseyle konuşmadığım oluyor. mesela dünün çok kötü geçmesinde saat 4'de uyuyuşumun ve 5 saat sonra annemin gelip kafamın etini çok şiddetli olarak yemesinin büyük payı var. şu birsürü parası olan ama huzuru bulamayan amerikan aileleri gibi bir durumumuz var diye düşünüyorum bazen. öyle bi durum da yok gerçi. sevgi gösterme konusunda kendimi sıkıntılı hissetmiyorum, belki paylaşacak az şeyimiz var ama sahip olduğumuz sevgi bizi bir arada tutuyor, önemli olan da o. mert'le konuştum mesela. değişen yönetmelik yüzünden okulu bir yıl uzadı ve bunu ailesine söyleyemediğini söyledi. ben okula ara verme durumunun oluştuğunu aileme söyleyebildim. şu 3-4 seneki olaylar yaşanmasaydı belki ben de söyleyemezdim, ama yaşananlar yaşandı ve ben en azından yaşantımla alakalı önemli kararları söylenmesi gereken kişilere söylüyorum, onların anlayabileceği şekilde tabii. çok mükemmel de değiliz, her şeyi açık açık konuşamıyoruz, anlayamayabilecekleri durumlar oluyor, ama eskisinden daha iyi anlayışımız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder