3. ölüm, korkutucu ama hayatın sonu. burası önemli "hayatın" sonu. bütün o acıların, ümitlerin, terkedilmişliklerin sonu. öte köy yok. alın bu hayat sizin olsun. ben sevmedim zaten. çürüyeyim ben toprağın altında.
4.hiç umudum kalmadı. artık umuda inanamıyorum. umutsuz yaşamayı da beceremiyorum. her şey kocaman bir hiçmiş gibi geliyor. ben uyandım. geçmişle gelecek zaman arasında sallanmamayı öğrendim. öğrendim ama, şimdiki zamanda inanılmaz korkutucu geliyor. kimseye karşı ilgim yok. karşıma adriana lima gelse, inanır mısınız sevgili dostlarım: tenezzül edip sikmem bile. bitti artık her şey benim için. henüz ölmedim. kendimi öldürmem de. ama mecazi anlamda, benim için artık hayatın sonu.
5.beni hayata balayabilecek tek şey sanat olabilir bir nebze. saçmalığına tutunabilirsem, anlayabilirsem, sadece şimdiki zamanda oynuyormuş gibi yaparsam yani.
7. insanları hayatımın ilk 17-18 senesinde çok sevdim. bir-iki sene nefret ettim. birkaç senedir de insanlar benim için bir şey ifade etmiyor panpalar.
9. @6 muhtemelen cenazeme son 0n yıldır hiçbir bağlantım kalmamış, beni insan olarak hiç merak etmemiş akrabalarım katılır. helvam kaliteli olur panpa. ama maalesef zamanı hakkında yorum yapamam. dediğim gibi intihar etmeyi düşünmüyorum. vücudun yaşamaya refleksli olduğunun farkındayım. ama umut denen şeyi ve anlamı öldürdüm galiba.
12. @8 beceremiyorum panpa. şu an bu şekilde düşünüyorsam inan beceriksizliğimdendir. doğayla uyumlu olamadım. benim için bütün hepimiz için tasarlanmış geleceğin ötesini gördüm ama korkunçluğu karşısında titredim panpa. anlam katamıyorum hiçbir şeye. bence insanlık da ölüm eşiğine girdi. yani insanlık olarak da ölüyoruz. doğduk, geliştik, bilim, sanat, inanç derken ölüyoruz.
14.ve o kadar korkak ve beceriksiz bir insanım ki yine bu ölüm düşüncesi yüzünden uyuyamam bu gece panpalar. her şeye bağımlı haldeyim. farklı türde olmasını becerebilseydim keşke, ama bir yandan elimde olmayan gerçekler de var. çevreme bakıyorum, kendime bakıyorum ama hiçbir şey göremiyorum. keşke nefret edebilseydim. sevmek imkansız zaten. ama nefret bağlarsa bağlar beni
15. @13 hepimizin içine sıçıldı panpa. insanların büyük çoğunluğunu bizim düşüncemizden farklı hissetmiyor. sadece bağlanacak bir şey buluyorlar ve o şey içerisinde yaşayıp gidiyorlar işte. hepimizi köle değil miyiz zaten. dışarıdaki zorunlulukların kölesiyiz. bizimle alakalı olmayan şeylerde çalışıp, şeyleri okuyup hayatımızın 30-40 senesini öyle geçiriyoruz. şurada ifade etmeliyim ki tek çıkış yolu tanrı'dır. ama inanamıyorum artık bütün bu saçmalıklara. bazen sabah kalktığımda inanıyorum ama akşama doğru bunun naif bir sarhoşluktan farklı olmadığını tekrar tekrar hatırlatıyor. aklım, mantığım ve iradem tanrı düşüncesini reddediyor. çünkü tanrı, yarın ve geçmiş demektir. ben ne yarını istiyorum ne de nostaljiyi seviyorum.
16. geçmiş ve gelecek her şeyimi çaldı panpalar. çok sert hayal kırıklıklarına uğradım. artık umut etmek veya geçmişe değer vermek istemiyorum. kocamamn bir hiçlik ve çürümüş anılar kaldı. insanlar beni zaten sevmediler panpalar. hayatımda hiç sevgi yoktu. olanı da anlayamadım zaten. insanların çaresizliklerini göünce de seviginin artık geçerliliğinin kalmadığını görüyorum. gününün 9 saatini işyerinde kendiyle alakası olmayan şeyler yaparak geçirip haftasonları da çaresizce magazin izleyen birinin sevgisi. bu sevgi ölü panpalar.
17. ama hayatın keyfini çıkarmayı da bilmeli bir şekilde. okulun bir kumpanyasında tiyatro yapıyorum panpalar. ve cuma günü cezaevinde oynadık. yaptığımız şeyin ne olduğunu oradan çıkınca biraz anlayabildim. yani o kadar kötüydüm. bence umut görmek istiyorsanız cezaevine gidin. 21. yy. sikik türk burjuvalarının götünü silmeyeceği oyunu ve oyunun konusunu bağırlarına basıp dakikalarca alkışladılar.
18. muhtemelen bazılarınızın kızarkadaşları var, veya geçim sıkıntısı yaşıyorsunuz. ya da müziğe aşıksınız. bir kısmınız okulunuzu bitirmeye kasıyorsunuz, bazılarınız ailenizden utanıyor, kiminizin altında son model araba var, bazılarınız yobaz dincisiniz, bazılarınız ateist, bazılarınız alevi. işte bütün bir hayatın birkaç cümlede özeti. altbaşlıklarınızı dolduruyorsunuz. hayatınız hakkında hiç düşünmeyin panpalar. sizi meşgul eden şeylerle ilgilenmeye devam edin. yoksa maazallah toplum olarak hasta sıfatını yeriz.
